Oprócz samodzielnie występujących w jednej obudowie routerów i bramek VoIP, dostępne są również urządzenia, które w jednej obudowie zawierają:

• router na bazie którego można zbudować sieć komputerową,
• bramkę VoIP, dzięki której można wykonywać połączenia telefoniczne.

Routery o których jest tutaj mowa, dają możliwość tworzenia lokalnej sieci informatycznej (LAN) do której można podłączać inne urządzenia, na przykład komputery i drukarki sieciowe, ale też bramki VoIP czy telefony VoIP. W zależności od modelu oraz producenta sprzętu, mogą to być proste urządzenia dające możliwość podłączenia kolejnych urządzeń, ale mogą to być również całe „kombajny” sieciowe, umożliwiające tworzenie i konfigurowanie zawansowanych sieci i usług sieciowych, na przykład budowanie tuneli, polityk bezpieczeństwa i dostępu oraz innych usług sieciowych.

Rysunek: Router z jednoportowym switchem i dwuportową bramką VoIP

Inną podgrupą w tej kategorii są routery z bramką VoIP posiadające możliwość jednoczesnego tworzenia sieci informatycznej kablowej i bezprzewodowej. Dzięki temu, oprócz możliwości tradycyjnego podłączania urządzeń peryferyjnych (kablem), mamy również możliwość podłączenia innych urządzeń za pomocą transmisji radiowej.

Jeszcze inną odmianą tego typu urządzeń, są routery z bramkami VoIP oraz modemem ADSL[1], co oznacza, że urządzenia te mogą zastąpić tradycyjne modemy dla łączy dostępowych do Internetu realizowanych na tradycyjnych liniach telefonicznych.

Z punktu widzenia tego artykułu, najważniejsze jest to, że w jednym urządzeniu zamknięto bramkę VoIP oraz router na bazie którego można stworzyć sieć komputerową. Jest to o tyle ważne, że modele z tak zwanej wyższej półki w tej kategorii sprzętowej, zawierają wbudowane mechanizmy QoS[2], czyli za ich pomocą można sterować ruchem pakietów albo poprzez nadawanie im priorytetów albo poprzez wydzielanie pasma dla transmisji „pakietów głosowych” lub też przy podłączaniu do takiego routera innych urządzeń VoIP, nadanie pierwszeństwa w ruchu pakietów dla danego portu LAN. Jakie ma to znaczenie? Bardzo dla nas ważne, ponieważ dzięki tej funkcjonalności, pakiety zawierające głos, szybciej są wysyłane niż pakiety zawierające dane – są „bardziej uprawnione”. Inaczej mówiąc mamy przynajmniej częściowy wpływ na jakość naszego połączenia przez Internet.

W dużej części prostszych urządzeń typu router z bramką VoIP, konstruktorzy przewidzieli dwa gniazda typu FXS umożliwiające podłączenie do nich aparatów telefonicznych lub kart linii miejskich centralek telefonicznych. W tych konstrukcjach jeden port telefoniczny to możliwość zaprogramowania jednego konta użytkownika, a więc dwa gniazda to dwa konta użytkownika od jednego lub dwóch operatorów usług VoIP.

Jednak w wielu bardziej zaawansowanych konstrukcjach, urządzenia te mają wbudowane również dwa porty telefoniczne ale w samym urządzeniu można zaprogramować nie maksymalnie dwa konta użytkownika jak w prostszych modelach, ale więcej, np. cztery, osiem lub dwanaście. Dzięki temu w naszych urządzeniach peryferyjnych podłączonych do gniazd VoIP, mamy wybór, poprzez które konto użytkownika chcemy wykonać połączenie. W takiej sytuacji przy połączeniach wychodzących, musimy posługiwać się odpowiednimi dodatkowymi znacznikami, aby nasze urządzenie „wiedziało”, że dla wybranego właśnie z klawiatury numeru telefonicznego, połączenie ma być zrealizowane właśnie przez to, a nie inne konto użytkownika. W zależności od urządzenia i producenta, znacznik taki może być wybierany przed numerem lub po numerze. Znacznik taki to np. „#7” (krzyżyk siedem) co informuje bramkę VoIP, że chcemy zadzwonić przez siódme konto użytkownika. W przypadku połączeń przychodzących możemy również wskazać na który fizyczny port, mają być kierowane te połączenia (który z podłączonych telefonów ma zadzwonić).

Często możemy posłużyć się drugą metodą, znacznie ułatwiającą nam wybieranie numerów i na stałe wpisać schemat połączeń do urządzenia, np. połączenia międzynarodowe: do Stanów Zjednoczonych mają być automatycznie realizowane przez pierwsze konto użytkownika, połączenia do Francji przez drugie konto użytkownika. Połączenia do Polski: we własnej strefie numeracyjnej przez trzecie, połączenia do innych stref numeracyjnych przez czwarte, a na telefony komórkowe przez piąte konto użytkownika. W takim modelu, system – na podstawie wybieranej kombinacji cyfr – sam kieruje połączenia przez właściwe konta użytkowników. Występuje tu pewna automatyzacja i nie musimy pamiętać przez którego operatora VoIP dzwonić, aby nasze połączenia były jak najtańsze.

Mimo takiego rozszerzenia o większą liczbę kont użytkownika, pamiętać jednak należy, że w jednym czasie możemy wykonać tyle połączeń ile jest fizycznych gniazd telefonicznych do obsługi połączeń VoIP – jest to pewne ograniczenie w przypadku tych urządzeń.

Zarządzanie omawianymi urządzeniami odbywa się podobnie jak w przypadku zwykłych bramek VoIP. Podstawowe elementy typu ustawienia sieci można zrealizować z klawiatury telefonu podłączonego do urządzenia. Bardziej zaawansowane ustawienia wykonujemy poprzez panel administracyjny i okno przeglądarki. Najczęściej panel administracyjny jest podzielony tu na dwie niezależne części umożliwiające konfigurację części sieciowej (router) oraz konfigurację części głosowej (bramka VoIP). Trzeba również pamiętać, aby zalogować się do urządzenia jako administrator oraz pracować w widoku ustawień zaawansowanych, aby mieć dostęp do wszystkich parametrów urządzenia.

Powstaje tu zasadnicze pytanie, czy lepiej stosować zwykłe bramki VoIP, czy może lepiej zastosować bramki VoIP wyposażone również w router? Wg opinii autora publikacji, mimo wszystko lepiej posiadać oddzielne urządzenia, czyli router sterujący połączeniami sieciowymi i bramki VoIP odpowiedzialne za część głosową. Ważne jest tutaj, aby router posiadał mechanizmy QoS pozwalające na priorytetyzację pakietów zawierających zakodowany głos. W innej sytuacji takie połączenie nie ma większego sensu, ponieważ w naszej sieci wszystkie dane będą się „mieszały” i pakiety „głosowe” będą miały takie same uprawnienia jak pakiety z czystymi danymi. Dlaczego więc oddzielne urządzenia? Ze względu na zwiększoną łatwość zarządzania nimi w sensie logistycznym (fizyczne rozmieszczenie urządzeń w danej lokalizacji), łatwiejsze zarządzanie w przypadku awarii (jeśli jest jedno urządzenie, które ulegnie uszkodzeniu, to powstaje problem z siecią i głosem) oraz możliwość lepszego zarządzania funkcjonalnościami urządzeń (router zarządza tylko siecią i przepływem pakietów, a bramka VoIP „zajmuje” się tylko kodowaniem i odkodowywaniem głosu).

Jednak z doświadczenia można powiedzieć coś zupełnie odwrotnego, większość klientów wybiera urządzenia, które mają wszystko w jednym. Na pytanie dlaczego, skoro cenowo często wygląda to podobnie? Odpowiedzi są różne:

• takie urządzenie zajmuje mniej miejsca,
• nie trzeba tylu gniazdek elektrycznych,
• jest mniej kabli,
• łatwiej się zarządza wszystkim w całości,
• jeden specjalista zajmuje się wszystkim,
• wszystko jest ładnie zamknięte w jednej obudowie.

No cóż, każdy musi ocenić samodzielnie, jakiego wyboru powinno się dokonać w takiej sytuacji.