Telefony VoIP posiadające możliwość zaprogramowania w nich więcej niż jednej linii telefonicznej, są wyposażone w dodatkowe przyciski, umożliwiające wybór linii telefonicznej za pośrednictwem której chcemy wykonać połączenie. Przyciski te mają też najczęściej inną, praktyczną funkcjonalność: wskazują stan danej linii telefonicznej lub inaczej mówiąc aktywność zaprogramowanej pod nim usługi VoIP. Jeśli konto użytkownika zaprogramowane pod danym przyciskiem jest aktywne, przycisk najczęściej jest podświetlony na kolor zielony, jeśli jest zaprogramowane ale nie jest dostępne, przycisk świeci na kolor żółty lub pomarańczowy, jeśli trwa rozmowa, zmienia kolor na czerwony[1]. Przyciski te sygnalizują również, na którą linię telefoniczną dzwoni ktoś z zewnątrz – przycisk miga podczas połączenia przychodzącego.

W telefonach tego typu mamy do wyboru możliwość zaprogramowania od dwóch do na przykład dwunastu linii telefonicznych (lub więcej), a często po rozbudowaniu go o dodatkowe konsole podłączane do telefonu, możemy w nich zaprogramować nawet kilkadziesiąt linii telefonicznych[2]. Mogą to być linie miejskie posiadające numery miejskie (współpracujące z publicznymi serwerami usług VoIP) lub linie wewnętrzne (z lokalnych centralek IPPBX).

Telefony IP wieloliniowe są bardziej praktyczne niż telefony IP jednoliniowe, ponieważ w zdecydowanej większości przypadków okazuje się, że jego użytkownik z różnych przyczyn z czasem potrzebuje kolejnych linii telefonicznych (klasyczny przypadek to druga linia telefoniczna z numerem z innego miasta w celu stworzenia wirtualnego oddziału firmy np. w dziale handlowym). Dodanie takiego numeru trwa dosłownie chwilę. Faktem jest, że telefon taki jest trochę droższy od telefonu jednoliniowego, niemniej z czasem ta inwestycja na pewno się zwróci.