Niemal 20 mln zł kary dla TP EmiTel

Spółka zależna od Telekomunikacji Polskiej, właściciel stacji emitujących sygnał radiowy i telewizyjny, od wielu lat dyskryminuje nadawców publicznych – uznał Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów

Postępowanie zostało wszczęte pod koniec 2005 roku na wniosek Związku Pracodawców Mediów Publicznych. Jego członkowie – Polskie Radio, regionalne rozgłośnie radia publicznego oraz Telewizja Polska – zarzucili spółce pobieranie zróżnicowanych opłat za świadczone usługi.

Nadawcy chcąc dotrzeć ze swoją ofertą programową do odbiorców mogą rozpowszechniać swoje programy za pośrednictwem sieci nadawczych. Obecnie sygnał radiowy i telewizyjny można transmitować m.in. za pomocą naziemnej (analogowej) sieci nadawczej, cyfrowej czy kablowej.

Najskuteczniejszym sposobem dotarcia do abonentów jest korzystanie z sieci naziemnej – ponad połowa gospodarstw domowych odbiera sygnał tylko tą drogą. Monopolistą i głównym dostawcą tego typu usług jest TP EmiTel. Należy do niego 459 z 527 stacji nadających sygnał telewizyjny oraz ponad połowa z 811 stacji emitujących sygnał radiowy.

W toku postępowania Prezes UOKiK sprawdził umowy zawierane przez spółkę z kontrahentami. Z analizy wynika, że TP EmiTel różnicował stawki opłat dla poszczególnych odbiorców, dyskryminując nadawców publicznych na rzecz komercyjnych – różnice sięgały nawet 35 proc.

Zachowanie TP EmiTel miało wyraźnie antykonkurencyjny charakter, zważywszy na fakt, że nadawcy publiczni to główni, wieloletni odbiorcy usług spółki. Zdaniem UOKiK praktykę ich dyskryminowania należy tłumaczyć działaniem skierowanym przeciwko ewentualnym nowym operatorom mogącym zaoferować konkurencyjne stawki nadawcom i związać ich długoterminowo. Należy pamiętać o tym, że zmiana przez nadawców operatorów sieci emisji naziemnej wiąże się z szeregiem trudności technicznych i organizacyjnych, takich jak np. konieczność uzyskania nowych rezerwacji częstotliwości. Wobec powyższego raz pozyskany kontrahent będzie znacznie mniej skłonny do skorzystania z usług konkurencji.

TP EmiTel, oferując preferencyjne, ale wciąż zyskowne, stawki dla wkraczających na rynek nadawców komercyjnych, zniechęcał ich do szukania alternatywnych dostawców usług, a tym samym ograniczył szanse rozwoju konkurencji. Oferowanie przez spółkę korzystniejszych stawek było tym łatwiejsze, że usługi dla nadawców komercyjnych świadczone są w przeważającej mierze z wykorzystaniem tej samej infrastruktury (np. maszty), za pomocą której świadczy ona usługi nadawcom publicznym – co bezpośrednio wpływa na jej koszt.

Na poszerzeniu bazy odbiorców usług spółki, a co za tym idzie obniżeniu kosztów stałych związanych z ich świadczeniem, skorzystała jednakże jedynie ona sama, gdyż wysokość opłat za usługę emisji żądanych przez TP EmiTel od nadawców publicznych systematycznie rosła. Dopiero ostatnio zawarte umowy (rok 2007) przewidują ich obniżenie, z ustaleń Prezesa UOKiK wynika zaś, że stawki te wciąż mają charakter dyskryminacyjny.

Zdaniem Urzędu, spółka zdecydowała się przejąć jak największą część nowego segmentu, który wyłonił się w toku liberalizacji rynku radiowego i telewizyjnego. Oferując nowym uczestnikom atrakcyjne stawki za swoje usługi, TP EmiTel zniechęcał ich tym samym do próby budowania lub korzystania z alternatywnych sieci naziemnych.

Prezes UOKiK nałożył na spółkę karę finansową w wysokości ponad 19 mln zł i nakazał zaniechania kwestionowanych praktyk. Tak wysoka sankcja podyktowana jest szczególnie nagannym charakterem działań TP EmiTel. W związku z tym Prezes Urzędu nadał decyzji rygor natychmiastowej wykonalności. W przeciwnym bowiem wypadku – zakładając, że spółka skorzysta z prawa do wniesienia odwołania niekorzystne zjawisko rynkowe zostałoby utrwalone. Zatem bez nadania niniejszej decyzji rygoru natychmiastowej wykonalności stałaby się ona faktycznie bezskuteczna. Dyskryminowani kontrahenci mogliby ulec presji TP EmiTel, ponieważ przedłużający się stan braku umownego uregulowania zasad świadczenia usług emisji sygnału programu radiowego i telewizyjnego, powodowałby znaczący wzrost ryzyka prowadzonej działalności.

źródło: UOKiK